پرواز

تحلیل وبلاگ ایمنی هواپیمایی ایران در خصوص علت سانحه 707 هواپیمایی ساها

حتما همه شما در چند روز اخیر شاهد اعلام خطای انسانی از رسانه ها درخصوص سانحه ۷۰۷ ساها شده اید. ولی آیا اینگونه رفتار درمورد خلبان با تجربه ساها درست و منطقی می باشد؟

آشنایی با هواپیمای سانحه دیده ساها

این هواپیما از نوع  Boeing 707-3J9C متعلق به سال ۱۹۷۶ بود. این هواپیما با شماره ثبت EP-SHE تا ۲۰ مرداد سال جاری اجازه پرواز داشت. این هواپیما تا روز سانحه دارای ساعات پروازی ۱۷۵۰۰ ساعت بود.

هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ درارابه فرود چرخ جلویی خود دارای لرزش گیر می باشد و طبق گفته مسافران هواپیما درحین پرواز از باند فرودگاه کیش دارای لرزشهایی بوده است در این صورت خلبان با توجه به مورد بالا باید از پرواز منصرف می شد.

آیا در یک شرکت هواپیمایی نظامی خلبان فرمانده اصلی هواپیما است یا ... .

هواپیماهای ساها چندین بار در سالهای اخیر به دلیل روحیه خطر پذیری دست اندرکاران پرواز دچار مشکلاتی شده بودند که خوشبختانه تلفات جانی نداشته بود. ولی این بار شاهد کشته شدن سه تن از هموطنانمان شدیم.

هواپیمای SHE در آسمان اصفهان دو لرزش بسیار عمیق انجام داد به طوری که هواپیما از مسیر پروازی خود منحرف شد. البته تربولانس جوی قادر به منحرف کردن هواپیمای بوئینگ ۷۰۷  با سرعت کروز را ندارد پس با این وضعیت اولین آثار نقص فنی درسیستم های فرامین این غول ۳۵ ساله به چشم می خورد.

در آسمان تهران و درحین هلدینگ برای فرود در باند 29 چپ فرودگاه مهرآباد هواپیما دارای سرعت بالایی بود و برای کاهش سرعت درحین فرود تنها سیستمی که می توانست سرعت ۷۰۷ را کاهش دهد ترمزهای هوایی بودند که این ترمزها به دلیل خرابی عمل نکردند.

خلبان پرواز طبق گفته های خود در حین فرود به دلیل وجود مشکل فنی در فرامین هواپیما نسلط کافی بر روی هواپیما نداشت و تنها کاری که می توانست انجام دهد فرود آورد آن غول آهنین برروی باند فرودگاه بود که به دلیل نداشتن همین تسلط درفرود نتوانست از چراغهای PAPI به خوبی استفاده کند و هواپیما را با سرعت بالا در اواسط باند ۲۹ به این امید که با مهکوس کردن رانش موتورها  بتواند هواپیما را در فاصله ۱.۵ - ۲ کیلومتر باقی مانده باند متوقف کند فرود آورد ولی زمانی که متوجه عمل نکردن معکوس کننده ها شد به دلیل به وجود آمدن ترس و دلهره ناچار به ترمز گرفتن به صورت شدید (MAX) کرد که باعث شکستن شکست ارابه فرود دماغه شد و هواپیما به سمت چپ منحرف و از باند خارج شد و در اثر برخورد بال چپ با زمین موتور شماره ۱ دچار آتش سوزی شد و هواپیما بدون کنترل به داخل رود کن افتاد و ... .

قابل توجه است که اگر هواپیما از باند منحرف نمی شد سرنوشت مسافران مشخص نبود و شاید تمام مسافران کشته می شدند.

علل سانحه: در تمام سوانح هوایی حداقل یکی از عوامل (محیط - ماشین - انسان) دخالت دارد و در سانحه ۷۰۷ ساها :

عامل ماشین

۱- هواپیما درهنگام برخاست دچار مشکل لرزش بود.

۲- هواپیما در آسمان به علت کارایی نادرست فرامین چندبار از مسیر خود منحرف شد

۳- ترمزهای هوایی برای کاهش سرعت هواپیما عمل نکردند

۴- معکوس کننده های رانش موتور به کامل عمل نکردند

۵- صندلیها در برابر فشارهای ناشی از فرود اضطراری محکم نشده بودند

۶- سرسره های هواپیما قبلا بازرسی و نقص آن برطرف نشده بود

عامل انسان

۱- خلبان درزمان پرواز به دلیل لرزشهای هواپیما از پرواز منصرف نشد

۲- سرعت هواپیما قبل از فرود به خوبی تنظیم نشده بود

۳- در حین فرود ترمزها سختی گرفته شد.

نتیجه گیری :

هواپیما دارای بیشترین مشکل نسبت به خلبان بوده و دلیل اصلی سانحه طبق جمع بندی بالا نقص فنی در هواپیما می باشد.

 
بازدید امروز: 9   دیروز: 5   تاکنون: 25284